6 filarów szczęśliwego dzieciństwa według ekspertki. "Dzieci są jak gąbki"

Czego dziecko potrzebuje do pełni szczęścia? Rodzice, chcąc dać swoim pociechom szczęśliwe dzieciństwo, powinni być przy nich i dla nich. Psycholog zaznacza, że dzieci są jak gąbki, które poprzez obserwacje zachowania rodziców wszystko chłoną. Oto 6 drogowskazów, które mogą pomóc w zapewnieniu pociechom wspaniałego dzieciństwa i wielu radosnych chwil.

Spis treści

1. Na czym polega dzieciństwo?
2. Rozmawiaj o emocjach
3. Daj dziecku miłość, rozmowę i czas
4. Pozwól dziecku być sobą i nie wywieraj na nim presji
5. Wzmacniaj poczucie wartości u dziecka
6. Wyznaczaj też granice
7. Co robić, by dziecko było szczęśliwe?

Chyba wierzymy, że kojarzymy dzieciństwo z beztroską. Kiedy przypadają wspomnienia z tego dnia, nagle pojawiają się uśmiech na twarzy – kiedy dzieci aktywnie spędzają czas na świeżym powietrzu. Podwórko było ich najlepszym miejscem do zainicjowania zabawy oraz zawiera przyjaźń wśród rówieśników. Nie czuły też tak wyjątkowej presji, jak to ma miejsce w obecnych czasach. Jak wynika, z badania przeprowadzonego przez TNS Polska, im jesteśmy starsi, tym częściej korzystamy, że w naszym przypadku szczęśliwsi niż współczesne dzieci.

"Bardzo miło wspominam dzieciństwo. Jestem jedynaczką, a moja mama nie pracowała. Czego chcieć więcej? Może nie wracać wymyślanych zabawek, ale wracać miłość rodziców. Mama spędzała ze mną sporo czasu, tata niestety bardzo mało, ale i tak na swój sposób zachowuje się Nie mam, na co narzekać” – czytamy wpisy jednego z użytkowniczek na forum internetowym.

Dla rodziców priorytetem jest dobro pociechy oraz troska o jego szczęście. Tak kochają swoje dzieci, że przychyliliby im kawałek nieba – m.in. Podoba im się najlepszy byt i perspektywy rozwoju. otrzymanie dzieciństwo uchodzi za fundament, na którym polegamy w życiu. mama każdego dnia, jak i tata pokazują przed podaniem, jak wychować dziecko na dziecko i wyposażyć je w wartościowy bagaż na całe życie.

Na czym polega dzieciństwo?

Rodzicielstwo bliskości do jednego z głównych czynników prognostycznych dzieciństwa. Pomaga w zbudowaniu naturalnych przywiązań, a także wspiera rozwój dziecka, wspiera mu ciepło i bezpieczeństwo bezpieczeństwa. To wszystko składa się również na bezpieczny i najzdrowszy sposób przyłączenia, dzięki czemu dziecko może działać i płynnie wkroczyć w życie dziecka. Dobre relacje z partnerami się do wyjątkowych doświadczeń i poprawy funkcjonowania w społeczeństwie.

- O szczęśliwym dzieciństwie można mówić, kiedy rodzice poświęcają dziecku czas i uwagę, pokazują mu świat i relacje z innymi ludźmi, zaspokajają najistotniejsze potrzeby (bezpieczeństwa, przewidywalności i stałości rytuałów), nie bagatelizują jego problemów, trosk oraz aktywnie uczestniczą w procesie wychowania. Wszystko to jeden, wielki rozwój dla dziecka, który sprawi, że wyrośnie na szczęśliwą osobę dorosłą, która będzie umiała radzić sobie z trudnościami i emocjami – mówi w rozmowie dla Poradnika Zdrowie psycholog i psychoterapeutka Kinga Rochala z Mazowieckiego Szpitala MindHealth im prof. Antoniego Kępińskiego.

Rozmawiaj o emocjach

Szczęśliwe dzieciństwo to jednak zdecydowanie więcej niż uśmiech na twarzy dziecka i codzienna zabawa. To właśnie na rodzicach spoczywa ważne zadanie, jakim jest wspieranie dzieci w przeżywaniu emocji w różnych sytuacjach, m.in. pomóc mu radzić sobie ze złością i zachęcić je, aby mówiło o tym, co czuje.

- Bardzo dobrym przykładem jest scenka z galerii handlowej, gdy dziecko rzuca się na podłogę i głośno krzyczy przed sklepem z zabawkami. Ma ono wówczas bardzo duży wyrzut adrenaliny i nie potrafi sobie z nim poradzić, w związku z tym pojawia się u niego poczucie złości. Podczas takiej sytuacji rodzic czuje się rozzłoszczony i zakłopotany, ponieważ nie wie, co ma robić. Gdy traci cierpliwość, karci dziecko, które postępuje źle. Tu wystarczy inaczej się zachować, czyli dać dziecku przestrzeń na wyrażenie tych emocji, a później "złapać" z nim – w dobrym tego słowa znaczeniu – kontakt wzrokowy, by uspokoić je, przytulić, a następnie podjąć rozmowę. Inna metoda, mało prawdopodobne, że podziała – wyjaśnia ekspertka.

Dobrze jest, by dziecko nauczyło się od małego nazywania swoich stanów emocjonalnych. Dzięki temu będzie mogło zaakceptować siebie ze wszystkimi swoimi myślami, emocjami a później radzić sobie w różnych, niespodziewanych okolicznościach.

Zachowania prospołeczne, szacunek, umiejętność przyjmowania pomocy i wspólne wartości mają duże znaczenie w wychowaniu dziecka. – Dzieci są jak gąbki, które poprzez obserwacje zachowania rodziców wszystko chłoną. Dlatego rodzice powinni bacznie obserwować swoje pociechy i skupić się na ich emocjach, zadając pytania typu: "Co czujesz?", "Co się z tobą dzieje". Każda emocja jest ważna i warto potraktować ją jak przyjaciela. Tylko żeby tak się stało, trzeba we wczesnym etapie nauczyć dziecko radzenia sobie z emocjami, m.in. smutkiem, złością, lękiem, czy radością – dodaje.

Daj dziecku miłość, rozmowę i czas

Bezwarunkowa miłość rodziców to najważniejsza potrzeba emocjonalna dziecka. Tak okazywana sprawia, że czuje się ono kochane i akceptowane niezależnie od wszystkiego. Bez założeń, projekcji i oczekiwań.

- Dajmy dzieciom po prostu próbować. Mam takie powiedzenie: "tyle wolności, ile odpowiedzialności na różnych etapach w życiu". Dziecko musi samo próbować różnych rzeczy, a rodzice są po to, by modelować zachowania, mówić mu o konsekwencjach i okazywać wsparcie. Nauka na błędach kształtuje hart ducha, uczy zaradności i szukania rozwiązań. Wyposażenie dziecka w pakiet różnych emocji sprawi, że będzie lepiej radziło sobie w różnych sytuacjach – podkreśla Rochala.

Pozwól dziecku być sobą i nie wywieraj na nim presji

W dzisiejszych czasach można zauważyć, że dzieci mają bardzo napięty grafik i zbyt wiele obowiązków w postaci zajęć. – Jak się okazuje, nie mają żadnej przestrzeni na to, by odpocząć, a co za tym idzie, wzbiera się w nich frustracja, że nie radzą sobie z tym natłokiem. Dzieci bardzo często cierpią, kiedy muszą robić coś, co jest spełnieniem oczekiwań i niezrealizowanych ambicji rodziców. Czasami powinny się ponudzić i pobyć sami ze sobą, bo istnieje ryzyko, że zaczną szukać wrażeń w dorosłości. Niezwykle ważne jest, aby reagować na potrzeby dziecka, wspierać je w dążeniu do realizacji marzeń oraz w procesie wyboru przyszłości zawodowo-edukacyjnej. Warto pomóc mu stać się sobą samym – mówi.

Dziecko, które jest wychowywanie w duchu autonomii, lepiej funkcjonuje pod kątem czynników psychologicznych i społecznych. Jest bystre, kreatywne, lubiane przez rówieśników i świetnie radzące sobie w nowych sytuacjach. To jest kolejna składowa szczęśliwego dzieciństwa. Natomiast, jak dowiedli australijscy naukowcy z Melbourne School of Population and Global Health, dzieci, których rodzice często się ze sobą kłócą lub zbyt rygorystycznie kontrolują swoje pociechy, są bardziej narażone na rozwój depresji i zaburzeń lękowych.

Wzmacniaj poczucie wartości u dziecka

Na postrzeganie szczęścia przez dzieci mają też duży wpływ ich bliskie relacje z rówieśnikami i rodzicami. Pochwały od bliskich wzmacniają ich poczucie wartości i dodają im pewności siebie.

– To, co ważne do dzieciństwa, to pozytywne wzmocnienie, docenianie i mówienie o wrażeniach: „kocham cię” czy „jesteś dla mnie odbiorcą/a”. Nie tylko słowa, ale także gesty, np. nadawać się do przytulenia. Takie działanie powoduje, że dziecko jest bardziej otwarte na świat i ludzi. Co więcej, potrafi on również przekroczyć granicę, kiedy jego granica jest przekraczana. Dzieci rodziców i ich obecność. Poświęcanie uwagi dziecku poprzez wspólne spędzanie czasu, np. spacery, zabawa czy czytanie książek sprawia, że ​​przydają się kochane i zauważone. Warto pokazać dzieciom pozytywne aspekty, a nie tylko to, co uwagi – podkreśla psycholog.

Wyznaczaj też granice

Szczęśliwe dzieciństwo jest wsparciem dla rozwoju dziecka. Nie oznacza to jednak, że rodzice muszą cały czas uszczęśliwiać swoje pociechy. – W wychowaniu dzieci chodzi też o skrzyżowanie granic. Rodzice powinni uczyć swoje dziecko, co przełoży się na zaradność i poprawę funkcjonowania w życiu – wykonaj.

Stawianie czoła sytuacjom stresowym jest istotnym potencjałem rozwoju, który stwarza okazje do treningu umiejętności wsparcia sobie ze stresem . Doświadczenia te nie należą do przyjemnych, lecz mają charakter edukacyjny i należą do pewnego rodzaju kapitału na przyszłość.

w związku z utrzymaniem dobrostanu zdrowia mają również trzy aspekty takie jak:

1. Prawidłowe odżywianie, które ma zbawienny wpływ zarówno na kondycję fizyczną, jak i psychiczną dzieci. Właściwie skomponowana dieta wspiera ich prawidłowy rozwój. Każdy posiłek powinien mieć optymalną wartość odżywczą i obfitować w jak największą ilość witamin, składników odżywczych i błonnika.
2. Aktywność fizyczna pomaga nie tylko w zachowaniu zdrowia, ale także wywołuje lepsze samopoczucie. Przez ruch i ćwiczenie fizyczne hartuje się organizm dziecka, czyli zwiększa się jego odporność na czynniki środowiskowe (np. warunki atmosferyczne) oraz czynniki psychiczne (stres) oraz społeczne.
3. Odpowiednia długość snu to najlepsza regeneracja ciała i umysłu. Jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego, fizycznego i poznawczego dziecka. Dlatego tak niezwykle ważne jest przestrzeganie zdrowej higieny snu, szczególnie u tych najmłodszych.

Co robić, by dziecko było szczęśliwe?

Dzieci nie potrzebują "idealnego" dzieciństwa, by odczuwać szczęście. Jeśli mają zaspokojone potrzeby i zawsze mogą liczyć na wsparcie swoich rodziców, to świat stoi przed nimi otworem. Po czym może poznać, że dziecko jest szczęśliwe? Jak tłumaczy psycholog Kinga Rochala, "obserwacja rodzica jest bardzo istotna, ponieważ on najlepiej wie, gdy z jego dzieckiem dzieje się coś niedobrego". – Wierzę w taką mądrość życiową ludzi. Gdy człowiek wychowuje dziecko, to widzi, jak ono się zmienia oraz kiedy jest smutne, zezłoszczone, zalęknione czy radosne. Chodzi o to, by rozmawiać z nim o emocjach i nie bać się tego – dodaje.

Ekspertka wymienia drogowskazy, którymi rodzice powinni się kierować, by zapewnić swoim pociechom szczęśliwe dzieciństwo:

1. Zapewnić dziecku potrzebę bezpieczeństwa, która jest niezbędna dla jego prawidłowego rozwoju.
2. Rozmawiać z dzieckiem, w jaki sposób o tym mówić oraz okazywać mu sygnały i nazywać się i je modelować.
3. Wspierać dziecko w zdrowy sposób oraz nie stosować żadnych form dobrej jakości i skuteczności
4. Okazywać dziecko i spędzać czas z nim jak najwięcej czasu.
5. Zadbać o sen pociechy. Nie bez kozery się mówi, że wyspane dziecko to dziecko, ale także szczęśliwi rodzice.
6. Być konsekwentnie wobec dziecka.

Anna Tłustochowicz

Konsultacja: mgr Kinga Rochala, psycholog i psychoterapeutka